Co paso do tempo a
humanidade foi organizando os distintos usos do solo optimizando o
aproveitamento das condicións naturais de cada espazo. As zonas baixas, con
terras máis produtivas polas achegas de sedimento do río, son as zonas
preferentes de cultivo para consumo. As ladeiras dedícanse ao aproveitamento
forestal e no centro, onde a altitude intermedia propicia que as condicións de
humidade e temperatura sexan máis estables ao longo do ano, localízanse as
aldeas e vilas.
Como todos os elementos vivos as paisaxes tamén cambian e
evolucionan co tempo. A ordenación deste territorio como o podemos ver hoxe e o
resultado de séculos de interacción, non sempre amable, entre a humanidade e a
natureza.
O amplo val no que se asenta Lantaño,
compartido coa parroquia de Godos (Caldas de Reis) ao outro lado do río, permite
un cultivo intensivo e moi produtivo. Nas terras que estaban preto do río
plantábase millo, garavanzos, trigo, centeo, avea e patacas. Na actualidade so
se planta millo, garavanzos e patacas.
Entre os atractivos artísticos da parroquia
atópanse:
- Barrio da Torre: o Cruceiro da Torre (1763) e o Pazo de Penelas.
- San Bieito: Capela de San Bieito (s. XVII) e o Pazo do Outeiro co que se une cunha pasarela de pedra. Nesta capela celébranse as festas o 21 de marzo e o 11 de xullo.
- Paredes: Cruceiro de Paredes, Cruceiro de ánimas do Padreiro e Capela de Santo Domingo.
- Casal: Cruceiro do Casal (1753)-
- Cachal: Capela de San Pedro Martir (1787-1788) e Cruceiro do Culebrón (principios do s. XIX). Este último un dos máis fermosos do concello destacando no varal as figuras de Adán e Eva e a serpe do paraíso.
- Igrexa parroquial de San
Pedro de Lantaño, de orixe nos séculos XII ou XIII foi
totalmente reformada no 1693 e en anos posteriores (a sacristia fíxose no 1900).
Destacan os canzorros e as reformas en gótico da Capela da Toma ou da Nosa
Señora da O.- Barrio da Torre: o Cruceiro da Torre (1763) e o Pazo de Penelas.
- San Bieito: Capela de San Bieito (s. XVII) e o Pazo do Outeiro co que se une cunha pasarela de pedra. Nesta capela celébranse as festas o 21 de marzo e o 11 de xullo.
- Paredes: Cruceiro de Paredes, Cruceiro de ánimas do Padreiro e Capela de Santo Domingo.
- Casal: Cruceiro do Casal (1753)-
- Cachal: Capela de San Pedro Martir (1787-1788) e Cruceiro do Culebrón (principios do s. XIX). Este último un dos máis fermosos do concello destacando no varal as figuras de Adán e Eva e a serpe do paraíso.
Seguintes paradas
